... w całości powstał podczas tygodniowego pobytu u mojej siostry Agnieszki w Radomii pod Zieloną Górą. Bardzo lubię tam spędzać urlop, bo po pierwsze mogę przebywać z siostrą, której nie widzę na co dzień, a po drugie bliskie sąsiedztwo lasu, wszechobecna cisza i spokój po prostu mnie relaksują.
W takich właśnie warunkach nabierałam oczka początkowe, potem tworzyłam całość, by w ostatni dzień przed wyjazdem sweter ów zakończyć.
Włóczkę miałam z odzysku po sprutym TYM sweterku. Miał on właściwy rozmiar, ale dobrałam do niego zbyt duże guziki i za rzadko rozmieściłam na nie dziurki. Tym razem dobrałam inny ścieg (dżersej) i mniejsze guziki.
Przy okazji testowałam zagadnienie skracania rzędów w dekolcie nie tylko na przodach (o czym możecie poczytać TU), ale i na ramionach. W sieci oczywiście można znaleźć filmiki, pokazujące jak mniej więcej to wykonać, ale Ci co zaglądają do mnie od dawna, wiedzą że dla mnie to za mało. Ja lubię wiedzieć co jak działa i jak to obliczyć, by uzyskać dokładnie to, czego chcę. Sweterek ten przecierał szlaki po nieznanym mi obszarze i mam już pierwsze wnioski. Wstrzymam się jednak z nimi jeszcze trochę, bo być może opiszę ten temat obszerniej na moim technicznym blogu już za jakiś czas.
Włóczka SCILLA Mondial, druty 4,5 mm
Na koniec pokażę Wam moją siostrę (tę od trzech szalików, bo tak w ogóle to mam dwie siostry).
Aga też jest rękodzielniczką. Oprócz haftu krzyżykowego potrafi bardzo szybko szydełkować. Podczas gdy ja w tydzień zrobiłam zaledwie sweter, ona wyszydełkowała 2/3 koca. Dziś, po kilku kolejnych dniach koc został ukończony.
A tak w ogóle to koc ten powstał z resztek różnych moich włóczek, które na prośbę Agi przywiozłam ze sobą. Cieszę się, że ona potrafiła wydobyć z nich drugie życie, a ja mogłam to obserwować.