Jak co roku...

... w październiku, tak i tym razem po raz kolejny obiecałam sobie, że wydziergam dla siebie lub dla innych kilka par mitenek. Jesień jest idealną porą roku na te bezpalczaste ocieplacze na dłonie i nadgarstki, a w środowisku muzyków gadżety te sprawdzają się również zimą i wiosną.

Tego typu dziergawki są bardzo wdzięcznym tematem robótkowym. Po pierwsze zużywają mało włóczki, co sprzyja zagospodarowaniu resztkowych motków. Po drugie powstają bardzo szybko. Po trzecie dzięki temu, że są małe i powstają szybko, można na ich bazie łatwo tworzyć różne warianty i wzory.

W ostatnich dniach zrobiłam dwie pary mitenek i liczę na to, że to dopiero początek. Najpierw wrzuciłam na druty kłębek Riosa od Malabrigo. Wzorowałam się na modelu sprzed dwóch lat (zobacz TUTAJ). 

Resztkowy kłębek łączył w sobie włóczkę z dwóch motków, które jak to bywa w przypadku włóczek ręcznie farbowanych, różnią się delikatnie odcieniem. No cóż. Przynajmniej z łatwością będzie można ustalić sobie, który rękawek jest prawy, a który lewy. Na całość zużyłam ok. 70 g.

To był wariant długich mitenek, idealnych do poncho. Przez ostatnie dwa lata miałam dwie pary takich długich mitenek (zobacz jeszcze TE) i obie okazały się przydatne szczególnie w przypadku, gdy zakładałam kurtkę na swetroponcho (te dziewiarki, które są w posiadaniu swetroponcho wiedzą, że aby je zmieścić pod dopasowaną kurtkę lub płaszcz należy podciągnąć poły rękawowe do góry, a to odsłania przedramiona albo i więcej).

Włóczka RIOS Malabrigo (kolor: Playa), druty 4,5 mm

Drugie mitenki są krótkie i przez to bardziej uniwersalne. Wykonałam je z niecałego jednego 50-gramowego motka mieszanki wełny owczej (85%) z wełną wielbłądzią (15%). Jednolity kolor i prostota ściegów dały efekt uniwersalnej dzianiny. 

Żałuję tylko, że nie dorobiłam tutaj kawałka kciuka. Czuję, że efekt byłby lepszy. Teraz już jednak tego nie zmienię, ale być może przetestuję przy następnej wersji.

Włóczka CAMEL-HAIR Grignasco, druty 4,5 mm