Ponczo wiosenno - letnie...

... powstało pod wpływem impulsu w momencie oczekiwania na przesyłkę z alpaką do kolejnego swetra. Odczuwałam potrzebę wydziergania czegoś w soczystych kolorach i akurat miałam w zapasach dwa motki idealnie nadającej się do tego mieszanki bawełny z akrylem. Najciekawsze jest to, że w momencie nabierania oczek na próbkę byłam przekonana, że zaprojektuję sweter, a dziergając drugi rząd, byłam już po podjęciu decyzji, że to będzie jednak ponczo...

Na całej powierzchni zastosowałam prosty ażurek, z narzutami co czwarty rząd, a wszelkie cieniowania pochodzą "z motka".

Ponczo składa się z dwóch prostokątów, które zostały połączone ze sobą prawie bezszwowo, a dokładniej rzecz ujmując, jedno łączenie powstało poprzez nabranie oczek z brzegu, a drugie przy pomocy szwu dziewiarskiego.

W podobny sposób tworzyłam poprzednie poncza tego typu, tutaj jednak postanowiłam dodatkowo zrobić głębszy dekolt z przodu. Uzyskałam ten efekt najpierw poprzez odejmowanie, a później poprzez dodawanie oczek przy plisie dekoltu.

Pogłębiony dekolt najlepiej widać kiedy ogony poncza są po bokach. Taką formę lubię najbardziej.

Oczywiście można nosić wdzianko także w sposób tradycyjny, który w tej wersji pokazuje lekką asymetrię, powstałą na skutek pogłębienia dekoltu.

Nie mogło zabraknąć także zdjęcia z wersją zamotaną.

I na koniec zdjęcia ze mną i innym, nietypowym wariantem noszenia. Skoro ponczo powstało pod wpływem impulsu, to nie mogłam zlekceważyć równie impulsywnego pomysłu spięcia jego ogonów. Spięcia są na razie prowizoryczne (użyłam markerów - agrafek), później zamienię je na guziki lub sznureczki. Chodziło mi o efekt luźnej narzutki - bluzeczki. Pochodziłam w tym chwilę i przyznam się nieskromnie, że to nie był głupi pomysł. Spodobało mi się... i to bardzo.

 

Włóczka COTTON GOLD Alize (kol. 3299),

druty 3,5 mm